Op de 45de racedag passeerde Denis Van Weynbergh de tweede legendarische kaap van de Vendée Globe: Leeuwin. Temidden van technische problemen en het genot van het zeilen is de Belgische zeiler volledig ondergedompeld in zijn wereldomzeiling. (© Marin Le Roux / Polaryse)
Spelen met het weer
In de Zuidelijke Oceaan wordt het soms noodzakelijk om grote depressies te ontwijken. Deze gigantische doolhof dwingt de schippers om goed zeemanschap te tonen en een balans te vinden tussen veiligheid en snelheid. Bij de intrede in de Indische Oceaan koos de schipper voor een noordelijke koers om een hevig front te ontwijken dat door het achterste deel van de vloot zou razen. Denis legt uit:
“Ik koos ervoor om afstand te nemen van de grote depressie omdat de wind voortdurend veranderde. Ik moest constant de zeilen aanpassen. Zo wisselde ik van 3 reven in het J3 naar het volledige grootzeil met de gennaker. Dat kost elke keer veel werk en is echt vermoeiend.”
Australische depressies
De Indische Oceaan heeft zijn reputatie waargemaakt: de wind is aangewakkerd, de lucht donkerder geworden en de golven zijn toegenomen. “De omstandigheden waren vrij bijzonder. Binnen een half uur gingen we van 20 naar 35 knopen wind. Je moet je aanpassen met een systeem van hybride trimmen,” gaf Denis toe. Deze zware omstandigheden stellen zowel het lichaam als de apparatuur op de proef, wat resulteert in een reeks kleine problemen die om een gereedschapskist vragen.
“De masttopanemometer was het eerste dat het begaf! Op 28 meter hoogte is dit een essentieel instrument op de masttop om je koers te bepalen aan de hand van windinformatie. Na noordwaarts te zijn gegaan om te profiteren van de rustige omstandigheden van een anticycloon, moest de zeiler zijn klimgordel omdoen en het probleem onderzoeken:
“Ik deed drie pogingen om omhoog te klimmen, waarvan de laatste drie uur duurde. Het is best bijzonder om helemaal bovenin te zitten. We hebben veel verbindingen gemaakt en verschillende opties uitgeprobeerd, maar we zijn er nog niet. Daarom heb ik een voorlopige anemometer achter op de boot geïnstalleerd,” legde hij uit in een video op 16 december.
Met de technische problemen opgelost zette de zeiler opnieuw koers oostwaarts, richting Kaap Leeuwin in het zuiden van Australië. Om 04:00 UTC op 26 december passeerde de IMOCA D’Ieteren Group de lengtegraad van de tweede kaap in de Vendée Globe. Nu vaart hij richting Tasmanië, dat het begin van de Stille Oceaan markeert en een nieuwe fase in zijn epische avontuur inluidt: navigeren door de meest afgelegen wateren ter wereld.
De vreugde van het zeilen
Sinds hij op 10 november is uitgevaren, leeft Denis zijn droom en geniet hij van elk moment van de Vendée Globe. Elke dag benadrukt hij hoe gelukkig hij is om hier te zijn en de zeelandschappen te bewonderen die hij voor het eerst doorkruist.
“Ik realiseer me hoe immens het allemaal is. We raken het oneindig grote met deze oceanen en we zijn zelf infinitesimaal aan boord van onze boten. We zijn slechts voorbijgaande passagiers in deze oceanen. Het is dit paradoxale contrast dat me echt raakt,” zegt de Belgische zeiler.
Daarbovenop is dit ook Denis’ eerste kerst op zee… Hij kon de cadeautjes van zijn dierbaren openen en de woorden lezen die in een speciaal ‘gastenboek’ voor hem zijn geschreven. Duidelijk ontroerd vertelt hij hoe het voelt:
“Het raakt je diep en het heeft me de kracht gegeven om door te gaan. Ook een grote dank aan de kinderen die me veel tekeningen en aanmoedigingen hebben gestuurd. Fijne kerst allemaal. Geniet van de tijd met je dierbaren!”
Waar is Denis nu?
Letterlijk verslag van Denis
“De eerste 4 weken waren heerlijk, maar de afgelopen 2 weken in de Indische Oceaan sleepten voort. De oceaan en het weer zijn complex omdat ze erg veranderlijk zijn. Er zijn vaak grote verschillen tussen de GRIB-bestanden en de omstandigheden op het water. Je moet voorzichtig zijn, alert blijven en goed zeemanschap tonen. We zijn nu op weg naar Tasmanië en we moeten voorzichtig zijn vanwege de depressies die binnenrollen. Ik heb een paar kleine problemen gehad met de boot, vooral met de masttopanemometer. Ik heb echter iets geïmproviseerd dat prima werkt. Ik moest ook een van mijn watermakers demonteren, die ik heb gerepareerd toen de omstandigheden rustiger waren. Verder is alles in orde aan boord. Ik ben nog steeds blij om hier te zijn. Sommige mensen hebben Kaap Hoorn al gerond terwijl ik Kaap Leeuwin passeer. We zitten in totaal verschillende werelden, maar dat is wat de Vendée Globe zo rijk maakt.”
Info: www.vendeeglobe.org