Slechts twee summiere foto’s van zijn geesteskind bleken voor de 84-jarige Schotse ontwerper John Moxham voldoende te zijn om botenbouwer Colin MacAndrew van The Ultimate Boat Company te overtuigen van de potentiële vaareigenschappen. VAREN mocht het resultaat, de Barracuda 7.5, als een van de eerste magazines aan de tand voelen.
Niet zelden krijgen wij op de redactie het aanbod om een nog compleet onbekende nieuwe boot te testen die zijn weerga niet kennen zou. Helaas blijkt de praktijk vaak anders, maar deze keer is de aanvraag afkomstig van de Nederlandse ex-marinier Marco Binnendijk. Wij kennen hem al langer, onder andere als eigenaar van Dolphin Maritime, deelnemer aan de ooit beruchte Rubson Raid Turquoise, verschillende Offshore Ribrally’s en niet te vergeten: de professionele High Speed Boat Operation Training die uw redacteur samen met Binnendijk in Stockholm doorliep. Kortom: meer dan voldoende redenen om hem als ambassadeur van de Schotse Ultimate Boat Company op zijn minst het voordeel van de twijfel te geven. Om maar meteen met de deur in huis te vallen: er bleek geen woord aan te zijn gelogen. De boot waarmee wij River Clyde vanuit Greenock nabij Glasgow onveilig maken is weliswaar nog een prototype, maar de vaareigenschappen zijn ronduit verrassend. Het geheim van John Moxham’s ontwerp zit hem in een geraffineerde romp met sprayrails die tweederde van de totale romplengte beslaan, een extreem forse deadrise (vlaktilling) bij de spiegel van maar liefst 25º in combinatie met negatieve kimmen. Aan de spiegel sieren twee Suzuki buitenboord-motoren van elk 150 pk. Het is volgens Colin MacAndrew de bedoeling om een uitgebreid gamma te ontwikkelen compleet met Suzuki motor(en). Vooralsnog bouwt MacAndrew de Barracuda in lengtes: vanaf 6,5 tot 13 meter.
Vanaf de steiger oogt de Barracuda als een werkboot en dat is het in eerste instantie ook, maar wat niet wegneemt dat het dekontwerp gemakkelijk kan worden aangepast voor recreatief gebruik en dit ook de gedachte. Op basis van dezelfde romp biedt The Ultimate Boat Company straks meerdere varianten als het gaat om de uitvoering van het stuurhuis, het ontwerp van de stuurstand, type zitplaatsen en de aandrijving, waarbij zelfs een inboardmotor mogelijk is. Daarnaast kan worden gekozen tussen Hypalon tubes gevuld met lucht of voorzien van een schuimkern. In het eerste geval hebben wij het effectief over een rib; hoe wij de schuimkern-versie zouden moeten betitelen is lastig; een hybride misschien? Onze testboot maakte zijn debuut in Southampton en betreft de schuimkern-versie. Om deze boot op tijd voor de show gereed te kunnen hebben moest haast worden gemaakt en dit is goed te zien aan het onregelmatige karakter van het tube-oppervlak. MacAndrew verzekert ons echter dat bij de productiemodellen aanzienlijk meer aandacht zal worden besteed aan het gladschuren van de schuimkern. Het dek is evenals de romp en de opbouw vervaardigd van hand lay-up polyester. De achterzijde van het stuurhuis is open en geeft zicht op vier geveerde stoelen van Scotseats en het overzichtelijke dashboard met twee groot formaat schermen waarop naar keuze informatie kan worden getoond over de conditie van de motoren en/of navigatie. Het stuurwiel is aan stuurboord geplaatst als gevolg waarvan gashendels op een aparte console bijna in het midden zijn gepositioneerd; alsof je een rechts gestuurde Engelse sportwagen rijdt en de versnellingspook met de linkerhand bedient. Even later zal blijken dat er voor het goede iets te weinig ‘vlees’ is om de gashand op te laten rusten met als gevolg dat je op hoge snelheid in ruw water onbedoeld de toeren laat fluctueren. Colin belooft hier nog wat aan te zullen gaan doen, maar na enige gewenning laten we de muis van de linkerhand op het huis van de afstandsbediening rusten en verloopt het doseren al een stuk beter. Voordat we van wal steken maken we eerst nog even een ronde over het dek. Bij de spiegel staan twee dikke RVS bolders waarover je gemakkelijk zou kunnen struikelen en waar een stevige platte kikker ook prima dienst zou doen. De vloer van zowel de kuip als het stuurhuis is op de juiste plekken voorzien van goed anti-slipmateriaal. In het dak zijn twee luikjes opgenomen die voor extra ventilatie kunnen zorgen. Verder prijkt hier een stevig uitgevoerde radarbeugel.
Vanuit de kuip stap je redelijk gemakkelijk op de hoger liggende tubes, maar het productiemodel krijgt standaard een traptrede in het boord mee; een goede keuze! Langs het kajuitdak zijn handrails aangebracht waarmee voldoende grip wordt geboden om veilig naar het voordek te kunnen lopen en voor de stuurhut is nog voldoende ruimte beschikbaar om bankjes te realiseren voor een heuse familiesetting. Direct onder de boeg zien we een ankerluik waaronder voldoende ruimte voor bijvoorbeeld lijnen en stootwillen. Het luik doet tevens dienst als handig opstapje naar de afgeplatte, werkbootachtige boeg. Nog even terug naar het stuurhuis: deze heeft twee grote, onder een kleine hoek geplaatste voorruiten van gehard glas. De testboot is uitgerust met pantografische ruitenwissers van VETUS die regelmatig dienst weigeren en bovendien niet terugkeren in ruststand. Ook hier zal MacAndrew de nodige aanpassingen doen. De binnenzijde van het stuurhuis is netjes afgewerkt met lichtgrijze, waterbestendige bekleding die plezierig aanvoelt en bovendien een dempende akoestische werking heeft.
Varen maar
Hoewel het al laat in de middag is en wij de volgende dag nogmaals zullen gaan testvaren, nemen wij de het grijze zwerk en de druilerige regen op de koop toe voor een eerste kennismaking. Met een druk op de knop start MacAndrew de beide 150pk sterke Suzuki buitenboordmotoren, die vanwege het open stuurhuis net iets te nadrukkelijk aanwezig zijn. Storend is het echter niet. Als de Japanners op temperatuur zijn en de navigatie staande bij is het tijd om de landvasten los te maken en rustig richting havenhoofd te varen. Het vaarseizoen is over en er zijn dan ook nauwelijks andere boten op River Clyde, die vanaf het open water tot aan Glasgow voert. In vroeger tijden waren hier talloze bootwerven gevestigd en waarvan het bouwmateriaal maanden lang in het water dreef om verwerkt te kunnen worden. Tegenwoordig betreft het alleen nog over stalen ferryboten, onder andere gebouwd op de bekende Ferguson werf. Voorlopig varen we nog een fors eind binnen de betonning, want ondanks de forse breedte van de Clyde is de vaargeul erg smal. Het gas kan erop: met toch vier volwassen kerels aan boord planeert de Barracuda in no time, zonder dat het zicht tijdelijk wordt belemmerd door de boeg. De stuurpositie is prima, zowel staand als zittend, waarbij de steun in het laatste geval optimaal is dankzij de comfortabele suspension seats. De persoon aan bakboord vindt bovendien grip aan de stevige beugel op het dashboard. Het kost weinig meer, maar de LED-verlichting boven het dashboard kan ook rood licht uitstralen; wel zo plezierig tijdens varen in het duister.
Als op rails
Jammer genoeg staan er nauwelijks golven, maar gelukkig spotten wij in de verte een ferryboot die ongetwijfeld een mooi zog voor ons achterlaat. Met de gashandels volledig horizontaal spoeden wij ons naar de hekgolf om deze met verminderde snelheid onder een hoek van 45º te doorsnijden. De Barracuda geeft geen krimp en vervolgt haar koers als op rails. Dit geeft ons zo veel vertrouwen dat wij de truc nog maar eens herhalen, ditmaal onder de normaal gesproken discutabele hoek van pakweg 20º. Waar de meeste boten op dat moment door de hekgolf worden weggezet en in onbalans dreigen te raken, lijkt onze Barracuda er nauwelijks last van te ondervinden. Bij een derde en laatste poging op nog hogere snelheid is het niet anders, ware het niet dat wij een forse sprong maken; het wachten is op een harde landing, maar een echte grote klap blijft uit, waarbij de geveerde zetels eventuele schade aan de wervelkolom voorkomen. Dit voelt goed!
Conclusie
Een dag later brengen we onder aanmerkelijk betere weersomstandigheden een paar uren extra op het log met hetzelfde gevoel: samen met ontwerp-nestor John Moxham heeft bouwer Colin MacAndrew een ijzersterke, multifunctionele boot ontwikkeld die ongekende vaareigenschappen aan de dag legt. Als een Single Malt whisky die naar meer smaakt. Wij kunnen ons een scala van beroepsmatige toepassingen voorstellen, maar voorzien van de nodige luxeelementen beschik je hiermee ook over een veilige familie- of visboot. De Barracuda 7.5 die wij hebben getest is een prototype dat op punten nog moet worden verbeterd. Maar de romp staat als een huis en vermits ondersteund door goede marketing, voorspellen wij The Ultimate Boat Company een glorieuze toekomst.
Specificaties
Lengte over alles: 7,50 m
Romplengte: 7,00 m
Breedte: 2,60 m
Diepgang: 0,50 m
Waterverplaatsing: 1.100 kg
Aantal slaapplaatsen: n.v.t.
Brandstoftank: 2 x 150 liter
Motorisering: 2 x 150 pk Suzuki
CE Categorie: B
Ontwerp: John Moxham
Prijs: 76.375 euro, testboot 107.065 euro incl. motoren
Werf: The Ultimate Boat Company – Indulf House, Lintmill, Moray, Scotland AB564XT
Telefoon: 044/154.248.8062
Website: www.ultimate-boats.com
